Remains

REMAIN(S)

Remain >> continue to exist, continue unchanged, staying in the place that one has been occupying.

Remain(s) >> traces of existence, leftovers, leavings, remnants

A hotel(‘s) remains.

Perseus was a hotel built in the 1960’s, according to the standards of the “Xenia project”, a hotel building’s substructure, that defined the modern architectural movement in Greece.

It has a simple L-shape plan, and one can admire the truth in materials use, as well as its integration in the natural environment. Today it does not sustain its former use and belongs to the municipality of Serifos. Yet, it is part of the remains of the Xenia project. It remains unused. It remains beautiful. It remains.

6 artists remain(s).

They occupy several spaces of the former- hotel, exploring the ephemerality of the summer accommodation and questioning the present condition of the abandoned hotel. More remains around the island are put in dialogue with Perseus, hiding (or revealing?) people’s detachment from their preservation. Traditional forms and typical characteristics of the guestroom (Ξενωνας) will be revised and deconstructed. How can we evaluate culturally and socially these settlements under their past promise for growth, in relation to the present remains of them? How can the theme of the “guestroom” be approached now? What kind of message can be echoed in-between the artist’s works and their temporal, in-situ, character? Video, installations, photography, and various compositional methods, are the tools with which they will participate and /or remain inside Perseus between 28/6-5/7, optimizing the chance to be in contact with residents and visitors of Serifos.

Opening Friday 5/7, 9pm

Duration 5/7- 21/7

Artists.

Iakovos Volkov

Panagiotis Voulgaris

Nota Kyriazi

Kostantinos Ntrasas

Vivi Papadimitriou

Vera Chotzoglou

Curated by Nefeli Papanagiotou

IAKOVOS VOLKOV Ιάκωβος Βόλκοβ Τίτλος: The time we spent together Eγκατάσταση στο χώρο, 2019, εναπομείναντα αντικείμενα του κτιρίου «Περσέας»., Περιγραφή: Από την ημέρα που ήρθα στο νησί παρατήρησα αρκετά χρήσιμα αντικείμενα δίπλα σε κάδους σκουπιδιών όπως τηλεοράσεις, ποδήλατα κα. Πιστεύω ότι τα περισσότερα από αυτά τα υλικά θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν όπως και το ίδιο το ξενοδοχείο Περσεύς. Να γίνουν κάτι νέο γιατί ξέρουμε ότι η ανακύκλωση κάποιων πραγμάτων ειναι αδυνατη και ο περισσότερος κόσμος απλά δεν νοιάζεται. Το έργο αφορά όλα αυτά που πετάμε. Ολα αυτά που παραμελούμε και προσπερνάμε στη ζωή μας. Είναι καλύτερο να τους δίνουμε δεύτερη ζωή και να προσπαθούμε να τα χρησιμοπουμε ξανά με κάποιο τρόπο. Iakovos Volkov Title: The time we spent together In situ installation, 2019, masking tapes, plastic balls, colored tapes, rock, paper, pencil, colorful pins. Description: Ever since I came to the island I have noticed several quite useful items, left next to public garbage bins, such as TVs, bikes and others. Ι really think that most of these could be used, and hotel Perseus itself as well, to create something new! It is a common knowledge that the recycling of certain things is rather impossible and most of the people just do not care. This work will have to do with all these that we throw away! The things we either neglect or just do not bother about! I feel that we should give them a “second life” and use them again in some way.

Panagiotis Voulgaris Panagiotis Voulgaris is a visual artist, curator and co – director in FokiaNou Art Space in Athens. He has received a Master with Distinction in Art and Architecture from the School of Architecture and Visual Arts in the University of East London and a BA in Fine Arts from Middlesex University. He has attended a spring semester workshop by the CITU research center of Paragraph Labaratory of University Paris 8. He also studied at the School of Sculpture in Tinos, Greece. His artwork is articulated through installations and interventions in archaeological sites, old buildings, in public space and the landscape. He has participated in exhibitions, residencies and projects in Greece, Italy, Malta, France, Germany, Spain, Hungary, Brazil, Sweden and the U.S. among others. In 2019 he received the STEP Travel Grant from the European Cultural Foundation and the Compania di San Paolo. He has been awarded a resident artist of Valletta 2018, the European Capital of Culture.

Nota Kyriazi Φωτογραφία. Τυπώματα σε Fine Art Baryta Satin, 300gsm. Επικόλληση σε dibond. Περιγραφή: Οι φωτογραφίες που παρουσιάζονται στην έκθεση Remain(s) τραβήχτηκαν στη Σέριφο, σε ένα πρόσφατο ταξίδι στο νησί. Δεν υπήρξε κάποια προϋπάρχουσα ιδέα που εφαρμόστηκε ή κάποιο “προτζεκτ” που υλοποιήθηκε για συγκεκριμένη θεματική φωτογράφισης. Οι εικόνες προέκυψαν από “στιγμές” που προκάλεσαν έντονο συναίσθημα και τη βαθιά αίσθηση της άμεσης σύνδεσης με το περιβάλλον - στιγμές νοσταλγίας, ελπίδας, ευφορίας, θλίψης, αγωνίας, αναστάτωσης, μοναχικότητας… Μέσα από τη ροή του παρελθόντος χρόνου στο παρόν, διαφορετικά συναισθήματα εμπλέκονται σε ένα κοινό ταξίδι, όπου το φως και το σκοτάδι συναντώνται με τρόπους που μετατρέπουν ξαφνικά, το εγκόσμιο και το οικείο, στο απροσδόκητο, στο μυστήριο, στο απόκοσμο… Οι εικόνες προκύπτουν από μια ενστινκτώδη και άμεση αντίδραση στο περιβάλλον, από την επιτακτική ανάγκη να αποτυπωθεί κάτι που με την απλή ύπαρξή του, προκαλεί ένα βαθύ “άγγιγμα”, μια συγκίνηση, ανεξάρτητα από το συγκεκριμένο περιεχόμενο της εικόνας. Ενότητες φωτογραφιών συγκροτούνται, εκ των υστέρων, από αρχικά μεμονωμένες λήψεις, δίχως κάποιο κοινό σκοπό, που όμως όλες προκάλεσαν την αίσθηση της απόλυτης βύθισης και της ενσωμάτωσης στη “στιγμή¨. Nota Kyriazi Photography. Photos printed on Fine Art Baryta Satin paper, 300gsm. Mounted on dibond. Description: The photographs shown at the exhibition “Remain(s)” at Perseus, are images from Serifos, taken on a recent weekend trip to the island. There was no preconceived idea about what to capture. They are just images of “encounters” that provoked a sense of immediate connection and a need to hold on to the moment - a moment of nostalgia, hopefulness, euphoria, sadness, anxiety, disconcertedness, aloneness... Different feelings are intertwined in a common journey through time, where light and dark meet in ways that suddenly transform the mundane and the familiar, into the unexpected, the mysterious, the sublime… The images are an instinctive and immediate reaction to “something out there”. They are prompted by a need to capture that which has evoked a sense of urgency by its sheer being, a feeling of elation, regardless of the specific content of the image. Series of photographs generally evolve out of initially disconnected captures which have, nevertheless, provoked a deeply felt presence in “the moment”.

Kildi Drasa Εγκατάσταση. Περιγραφή: Η ατμόσφαιρα αλλά και ο χώρος, είναι στοιχεία που καθορίζουν την προσωπικότητα της δουλειάς μου, οι πολύπλευρες προοπτικές μίας εικόνας που αλλάζει εξαρτώμενη από διάφορους άξονες όπως αυτής της παρουσίας ή της απουσίας. Έχοντας δουλέψει αρκετό διάστημα με το φως και τη ρητίνη και ερχόμενος σε αυτόν τον χώρο στάθηκα μπροστά σε ένα συναίσθημα, τον ανθρωπομορφισμό. Την προσωπική ανάγκη να εκφράσω μέσω αυτής της εγκατάστασης την αμεσότητα μιας στιγμής ή παρατήρησης. Εξωτερικεύοντας έναν μικρόκοσμο που δημιουργείται από ότι περιστοιχίζεται, είτε αυτό είναι ζωντανός οργανισμός είτε άψυχος. Χρησιμοποιώντας δύο διαφορετικά δωμάτια εσωτερικού και εξωτερικού χώρου, περιεργάζομαι την αντανάκλαση του φωτός που μεταβάλλεται και αλληλεπιδρά από το ένα αντικείμενο στο άλλο. Οι εντάσεις του φωτός όπως και η ύπαρξη της σκιάς αλλάζουν αναλόγως τη θέση που παρατηρείται καθώς και τον κόσμο που συμβάλλει ανάμεσα τους.Ο ανθρωπισμός διέπει τις σχέσεις των ανθρώπων και πέραν αυτού τον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε και αναγνωρίζουμε τον εαυτό μας σε ότι μας περιβάλλει. Kildi Drasa Installation. Description: The atmosphere as well as the space, are elements that define the character of my work, as well as the multiple perspectives of a view that changes depending on various axis, like absence or presence. Having worked for some time with light and resin, and visiting the space of Perseus, I was standing upon a certain feeling, anthropomorphism. I had a personal need to express, through this installation, the immediacy of a moment or observation. Displaying a microcosm that is being created by its surroundings, either alive or soulless. By using 2 different spaces, interior and exterior, I contemplate the reflection of the light that changes and reacts between the two objects. The intensity of the light as well as the existence of shadow, are changing depending on the observer’s position and the crowd that moves in-between them. Humanism, binds relationships and regulates the way we perceive and acknowledge ourselves mirroring our surroundings.

Vivi Papadimitriou Τίτλος: Relic: Απομεινάρι, ενθύμιο Το επιτοίχιο έργο δεν είναι παρά ένα αντικείμενο που λειτουργεί ως απομεινάρι/ενθύμιο μιας φανταστικής αναδόμησης του ξενώνα, μια υποτιθέμενη διακόσμηση του εσωτερικού του. Το ενθύμιο αυτό, από τη μια πλευρά απεικονίζει μια προσωπική ερμηνεία της διαδικασίας της οικοδόμησής του και από την άλλη πλευρά παραμένει ως απομεινάρι/ίχνος μιας άλλης εποχής. Η επιτοίχια εικόνα αποδίδει ένα μέρος του μύθου που σηματοδοτεί το νησί, εκείνον του Περσέα και της Μέδουσας( το όνομα Περσέας είναι άλλωστε ένα από τα δημοφιλή του μέρους). Ετσι, ο Περσέας εμφανίζεται ως ταξιδευτής, έντονος αλλά και αέρινος, όπως οι άνεμοι που φυσούν σχεδόν αδιάκοπα στο νησί, με θεική καταγωγή άγνωστη στους γύρω του. Ακολουθεί ένα πεπρωμένο, μια διαδρομή(όπως οι διαδρομές που δημιουργούνται σε ένα χώρο σχεδιασμένο ώστε να έχει μια ροή), η οποία τον φέρνει στον ξενώνα, το φιλόξενο χώρο των ξένων. ‘Ερχεται ως ένας ξένος που αφήνει ανεξίτηλο ίχνος στο μέρος που επισκέπτεται. Το νεκρό κεφάλι της Μέδουσας στην εικόνα παίζει διπλό ρόλο. Από τη μία αποτελεί ενθύμιο μιας παρελθοντικής ζωής( η όμορφη νεαρή ιέρεια της Αθηνάς που μεταμορφώθηκε σε αποτρόπαιο τέρας). Από την άλλη συμβολίζει κάτι «νεκρό» που ωστόσο παραμένει ενεργό ως πανίσχυρο όπλο. Η εικόνα της οικοδομής του ξενώνα, ο «περαστικός» Περσέας και η «απομένουσα» Μέδουσα, ως σύμβολα του παρελθόντος, του παρόντος και του μελλούμενου, ζωντανεύουν έτσι σε ένα αντικείμενο, το οποίο είναι από μόνο του ένα φαντασιακό απομεινάρι ενός οικοδομήματος, που με απλό και κομψό τρόπο παραμένει να θυμίζει ιστορίες πολλών ταξιδευτών. This wall-mounted artwork is an object that functions as a relic/souvenir of an imaginary reconstruction of the lodge, an invented decoration of its interior. This relic, on one hand depicts a personal interpretation of the process of its construction and on the other hand remains as a vestige of another era. The image conveys a section of the myth that characterizes the island, Perseus and Medusa. The name “Perseus” is, actually, one of the most popular local names. Thus, Perseus appears as a traveler, intense yet ethereal, just like the wind that blows almost incessantly on the island, with his divine descent, completely unknown to his social environment. He arrives as a follower of a destined path, just like the flow of movement that is created during the design of a space. This route, brings him to the guest-house, the stranger-friendly space. He is the new visitor, leaving his indelible marks. The dead head of Medusa plays a double role as an icon. On one hand, it is a souvenir of a past life (the once gorgeous priestess of Athena that has been transformed into a hideous monster). On the other hand, it symbolizes something dead which remains active as a powerful weapon. The image of the construction of the lodge, along with “passer-by” Perseus and “remaining” Medusa, symbolize the past, the present and the inevitable future. Title: “Relic” Medium: Plexiglass, dremmel, ledlights Dimentions: 175X121,5cm Date: 2019

Vera Chotzoglou Τίτλος: Unknown Pleasures / Mονόδρομος / Video Περιγραφή: Το ‘Unknown pleasures’ είναι ένα project εν εξελίξει. Το πρώτο και εισαγωγικό μέρος του, «Μονόδρομος», διαμορφώνεται από και εκτυλίσσεται εντός, του εγκαταλελειμμένου δωματίου του «ΠΕΡΣΕΑΣ», όπου και παρουσιάζεται για πρώτη φορά. Το έργο αποτελείται από μία βίντεο εγκατάσταση, κεντρική στον χώρο, ενώ πλαισιώνεται από μία σειρά παρεμβάσεων σε αυτόν. Η συνεχής ροή ανθρώπων και η φιλοξενία στο παρελθόν. Ένας χώρος στο παρόν ανενεργός. Παύση και ηρεμία. Μεσημεριανή σιέστα. Καλοκαίρι. Αφήγηση μίας ανάμνησης. Επανακατοίκηση. Vera Chotzoglou Title: Uknown Pleasures /Unidirectional / Video Description: ‘Unknown pleasures’ is an ongoing project. ‘Unidirectional’, its first and introductive part, takes place inside the abandoned PERSEUS room, where it is presented for the first time. Inside the space there is a video installation, along with a series of interventions , which consist the artwork. Continuous flow & hosting. A space currently inactive Pause & Serenity Siesta. Summer The narration of a memory Re-habitation